Argentyna

Argentyna to dość mało popularny kierunek wśród turystów, a przecież bardzo ciekawy. Mówi się tam mieszkanką języka hiszpańskiego, włoskiego i dialektów tubylczych. To tylko jedna z wielu ciekawostek, którą trzeba wiedzieć o Argentynie.

Argentyna – ubezpieczenie turystyczne

Oczywiście nie obowiązuje karta EKUZ w Argentynie. Jednak opieka w ramach publicznej służby zdrowia jest darmowa – także dla obcokrajowców. Z drugiej strony szpitale zazwyczaj oczekują pokrycia kosztów leczenia. Warto więc zadbać o dobre ubezpieczenie turystyczne. Powinno ono obejmować ubezpieczenie kosztów leczenia, ubezpieczenie NNW, prywatne OC, ubezpieczenie bagażu czy ubezpieczenie sportowe. 

Aby wjechać do kraju trzeba mieć przy sobie ważny paszport. Kierowcy powinni się koniecznie zapoznać z przewodnikiem dla kierowców w Argentynie.

Argentyna – krótka historia

Nazwa Argentyna pochodzi od łacińskiego słowa argentum oznaczającego srebro. Portugalczycy i Hiszpanie mieli tam bowiem szukać tego kruszcu. Jedna z teorii mówi, że nazwy tej po raz pierwszy użył Martin del Barco Centenera w poemacie z roku 1602. Opisał w nim region Doliny la Plata i założenie Buenos Aires. Inne źródła mówią jednak o tym, że nazwa Argentyna została użyta na weneckiej mapie z początku XVI wieku. 

Na historię Argentyny ogromny wpływ mieli Hiszpanie, którzy pojawili się tam w roku 1516. Dwadzieścia lat później założyli Buenos Aires. W czasach świetności hiszpańskiego kolonializmu w wieku XVI i XVII rozszerzali swoje posiadłości, włączając je do Wicekrólestwa Peru. W roku 1776 wydzielili z niego Wicekrólestwo La Platy. 

W roku 1801 antyhiszpańskie powstanie Kreolów obaliło wicekróla, a wkrótce potem z kraju wydalono hiszpańskie wojska. W roku 1816 proklamowana została niepodległość Zjednoczonych Prowincji La Platy. Nazwy Argentyna jeszcze oficjalnie nie używano. Ta pojawiła się w konstytucji z roku 1826. 

Argentyna jest dzisiaj krajem od ponad 200 lat niepodległym, ale kolonializm wywarł na niego duży wpływ. W Argentynie dominuje np. rzymski katolicyzm przywieziony z Europy. Jednak w praktyce Argentyńczycy rzadko chodzą do kościoła. W samej Argentynie jest też duża mniejszość żydowska – największa w Ameryce Południowej. 

Na przełomie XIX i XX wieku do Argentyny trafiło wielu imigrantów z Włoch i Hiszpanii, a także  z Francji, Rosji, Polski, Niemiec i Wielkiej Brytanii. Dzisiaj ponad 97% populacji Argentyny ma korzenie europejskie. 

Polska mniejszość nie była w Argentynie duża, ale wywarła spory wpływ na gospodarkę. Z inicjatywy Jana Szychowskiego powstała słynna posiadłość La Cauchera. Działała na jej terenie fabryka i kuźnia. Szychowski zasłynął jako genialny konstruktor i twórca marki produkującej yerba mate. Działa ona zresztą do dzisiaj. Jest to Amanda, a jej produkty można kupić także  w Polsce. 

W roku 1995 rząd argentyński ustanowił 8 czerwca święto narodowe – Dzień Polskiego Osadnika. 

Wiek XX dla Argentyny oznaczał liczne kryzy gospodarcze, przewroty polityczne i zamachy stanu. W roku 1982 argentyńska junta zaatakowała Falklandy należące do Wielkiej Brytanii. 

To położone na Atlantyku wyspy. Od roku 1771 należały one do korony brytyjskiej, która przejęła je od Hiszpanów, ale nie skolonizowała. Argentyna pretensje do tego terytorium ogłosiła już w roku 1820. Utworzono tam nawet garnizon wojskowy i obóz karny. W roku 1883 archipelag postanowili zasiedlić Brytyjczycy. W wieku XX chcieli się oni Falklandów pozbyć, ale nie pozwolili na to sami ich mieszkańcy. 

Dlaczego Argentyna postanowiła zbrojnie zająć te tereny? Junta wojskowa rządząca tam od roku 1976 chciała podnieść swój prestiż na arenie międzynarodowej. Szybkie zwycięstwo miało odwrócić uwagę od problemów gospodarczych i nie tylko. Co ciekawe, wojna nie została oficjalnie wypowiedziana Wielkiej Brytanii. Konflikt trwał 73 dni i zakończył się zwycięstwem Brytyjczyków. Poparły ich ONZ i Stany Zjednoczone. 

Falklandy zwane przez Argentyńczyków Malwinami to wciąż temat w kraju drażliwy. Wielka Brytania nie chce jednak z wysp rezygnować i cały czas rozbudowuje na nich swój garnizon wojskowy.

Jakim językiem mówi się w Argentynie?

Argentyńczycy w większości mówią po hiszpańsku, ale właściwie jest to bardziej język kastylijski. Podczas podboju hiszpańskiego obecne tereny Argentyny zamieszkiwali tubylcy, ale większość  pierwotnych języków nie przetrwała do dzisiaj. Ten los nie spotkał jedynie języków Quechua i Guarani. Zna je jednak niewiele osób. 

Poza tym Argentyńczycy, a zwłaszcza mieszkańcy Buenos Aires na co dzień korzystają z żargonu lunfrago. Początkowo językiem tym posługiwali się biedniejsi mieszkańcy. Dzisiaj się to  zmieniło. Lunfrago ma sporo zapożyczeń z języka włoskiego.

Argentyna – jeden z największych krajów świata

Argentyna to ósmy co do wielkości kraj świata. Są tam równiny, pustynie, lasy i góry. Argentyna jest najbardziej wysuniętym na południe krajem Ameryki Południowej. Zajmuje obszar 3,7 mln kilometrów kwadratowych, a dodatkowo ma ochotę na zajęcie części Antarktydy i kilku wysp np. Falklandów. 

Argentyna graniczy z Chile, Boliwią, Paragwajem, Brazylią i Urugwajem. Podzielona jest na 23 prowincje. Geograficznie tworzą ją cztery regiony – Andy, Północ, Pampa i Patagonia. Andy rozciągają się na zachodzie kraju, tworząc naturalną granicę z Chile. Najwyższy szczyt to Aconcagua – 6950 m n.p.m. To jednocześnie najwyższe wzniesienie na całym kontynencie. Północ to suche niziny rozciągające się od gór aż do rzeki Parana i Międzyrzecze Argentyńskie. 

Pampa to wielkie równiny położone w centrum kraju. Dzielą się na Pampę Suchą i Pampę Wilgotną. Z kolei Patagonia to region suchy, zimny, wietrzny. Ciągnie się od Pampy i rzeki Kolorado do archipelagu Ziemi Ognistej. Oddziela go od kontynentu Cieśnina Magellana. 

Symbole Argentyny

Argentyńczycy to potomkowie imigrantów europejskich. Dlatego kultura argentyńska jest mieszkanką zwyczajów europejskich i latynoamerykańskich.  Każdy chyba słyszał o argentyńskim tangu – zmysłowym tańcu wywodzącym się z portowej dzielnicy Buenos Aires. Początkowo tango budziło zgorszenie, było bowiem zbyt erotyczne. Dzisiaj dla Argentyńczyków jest powodem do dumy. 

Symbolem narodowym Argentyny jest gaucho – południowoamerykański pasterz bydła przypominający kowboja. Gauchowie przemierzali tereny Pampy w poszukiwaniu dzikich koni i bydła. Są synonimem samowystarczalności i odwagi.  

W Argentynie spożywa się bardzo dużo wołowiny. Argentyńczycy przegrywają tutaj jedynie z Urugwajczykiem. W Buenos Aires jest sporo restauracji serwujących smaczne steki.

Z czego słynie argentyńska kuchnia?

Na co dzień dominuje tam kuchnia włoska i hiszpańska, a podczas specjalnych okazji także kuchnia francuska. Argentyńczycy przepadają za makaronami. Ich śniadanie to często jedynie kawa, herbata z mlekiem, pieczywo, masło i marmolada. Jest więc bardzo lekkie. 

W Argentynie popularne jest picie yerba mate. To napar przygotowywany z liści ostrokrzewu paragwajskiego, który jest argentyńskim napojem narodowym. Argentyna słynie też z asado – grillowania. To prawdziwy rytuał polegający na powolnym przygotowywaniu mięsa wołowego na grillu zwanym parillą. Ta tradycja wywodzi się od wspomnianych gauchów. 

Tych potraw argentyńskich koniecznie trzeba spróbować:

• empanadas – pierożki z ciasta w formie rogalików z nadzieniem mięsnym. Zazwyczaj jest to oczywiście wołowina rzadziej kurczak lub szynka. 
• chimichurri – sos przygotowywany z pietruszki, oregano, mielonego czosnku, płatków chili, octu i oliwy z oliwek. Podawany jest np. z grillowaną wołowiną. Sprawdza się dobrze jako marynata. Sos ten występuje w wersji czerwonej i zielonej. Pierwsza dodatkowo zawiera paprykę i pomidory.
• choripan – prosta, pożywna kanapka, którą tworzą pszenna bagietka, chorizo i wspomniany sos chimichurri. 
• faina – argentyńska wersja pizzy. To cienki chleb z mąki z ciecierzycy podawany w plastrach. 
• locro – zimowa zupa z ziemniakami, kukurydzą, fasolą, warzywami i mięsem. Oryginalny przepis wykorzystuje lokalne ziemniaki papa chola. To potrawa o bardzo długiej tradycji, wywodząca się z kuchni inkaskiej. 
• dulce de leche – karmelizowane mleko podgrzewane przez wiele godzin. To popularny dodatek niemal do wszystkiego. Klasyczny Argentyńczyk zjada 3 kg dulce de leche rocznie. Przysmak ten miał powstać przypadkowo w XIX wieku za sprawą pokojówki polityka  Juana Manuela de Rosasa. Pracodawca wezwał ją do siebie i zapomniała, że gotowała mleko z cukrem. Gdy się zorientowała, powstał gęsty sos – słodki i brązowy. Argentyna chciała dulce de leche zastrzec jako element swojego dziedzictwa kulturowego, ale sprzeciwił się temu Urugwaj.

Argentyna – atrakcje turystyczne

W Argentynie nie brakuje ciekawych miejsc do zobaczenia.

1. Buenos Aires – stolica kraj i centrum kulturalne całego kontynentu. To miasto nigdy nie idzie spać. Zobaczyć warto plac Plaza de Mayo czy pałac prezydencki Casa Rosada. 
2. Cordoba – drugie największe miasto Argentyny. Są tam ślady XVII-wiecznych jezuitów, sporo muzeów, obserwatorium astronomiczne itd. 
3. Rosario – pochodzą stamtąd Che Guevara i Leo Messi. Dla turystów gratką są dzielnica murali i piękne wybrzeże.
4. Mar del Plata – popularny kurort argentyński.
5. Bariloche – niewielka miejscowość na chodzie kraju tuż przy Andach. Trzeba się tam udać latem i zimą – aby poszusować na nartach. 
6. Wodospady Iguazu – na granicy z Argentyną. To zespół 275 kaskad – jeden z siedmiu nowych naturalnych cudów świata. W najwyższym miejscu – Diabelskiej Gardzieli woda spada z wysokości 80 metrów. 
7. Półwysep Valdes – dziewiczy rezerwat przyrody, w którym żyją lwy i słonie morskie, pingwiny magellańskie i liczne ptaki. 
8. Perito Moreno – trzeci lodowiec na świecie na terenie Parku Narodowego Los Glaciares. Ma 30 km długości. Nieustannie zachodzą na nim nowe zjawiska.
9. Aconcagua – najwyższy szczyt Argentyny i całej Ameryki Południowej. Znajduje się przy granicy z Chile. 
10. Quebrada de Humahuaca – region z tzw. kolorowymi górami. Zbocza mienią się odcieniami czerwieni i beżu. Przed wiekami był to popularny szlak handlowy.