Japonia

Japonia to kraj, który fascynuje wielu ludzi na całym świecie. Trudno się temu dziwić. Z jednej strony jest to państwo zachwycające nowoczesnością, ale wciąż panują tam dość tradycyjne zasady społeczne. Jak przygotować się do podróży do Japonii?

Japonia – główne atrakcje turystyczne

Japonia to kraj, który warto zobaczyć na własne oczy. Co trzeba koniecznie zwiedzić?

1. Tokio, Shibuya, Asakusa – stolica kraju, którą trudno jest zapomnieć. Łączy w sobie nowoczesność i japońską tradycję. Znajduje się tam największy targ rybny świata Tsukji czy historyczna dzielnica Asakusa. Popularna jest też dzielnica Shibuya – to obowiązkowy punkt wycieczki dla miłośników anime. Najstarszą buddyjską świątynią w mieście jest Senso-ji. 
2. Kioto, Złoty Pawilon, Fushimi Inari-taisha, Srebrny Pawilon, Kiyomizu-dera – historyczna stolica Japonii, a dzisiaj nowoczesna metropolia. Jest tam aż 17 obiektów wpisanych na listę UNESCO. Wymienić trzeba np. zamek Nijo, Złoty Pawilon Kinkaku-ji czy dzielnicę Gijon. W Kioto zwiedzić można sakralny kompleks Fushimi Inari-taisha, którego historia sięga wieku VIII. Na listę UNESCO wpisany jest też kompleks buddyjskich świątyń Kiyomiz-dera – położony na zboczu góry Otowa. Poza Złotym Pawilonem podziwiać można Srebrny Pawilon. Ta buddyjska świątynia od roku 1994 znajduje się na liście UNESCO. 
3. Osaka – trzecie największe miasto kraju i ważny ośrodek kulturalny. Jest tam okazały zamek Osaka-jo, który odegrał w XVI wieku dużą rolę w zjednoczeniu kraju. 
4. Góra Fuji, Park Narodowy Fuji-Hakone-Izu – symbol Japonii i najwyższy szczyt kraju – 3776 m n.p.m. To święta góra położona na wyspie Honsiu i czynny stratowulkan. Jego ostatnia erupcja miała miejsce w roku 1707. Na szczyt prowadzą cztery szlaki.
5. Wyspa Miyajima – wyspa pełna świątyń. Znajduje się niedaleko Hiroszimy. 
6. Nara, Nara Park – pierwsza stolica kraju i miejsce pełne zabytków. Słynie z dużego posągu Wielkiego Buddy. Jest tam sporo sarenek, które nie boją się ludzi. Nara Park to jeden z najstarszych parków w Japonii. Powstał w roku 1880 u podnóża góry Wakakusa. 
7. Kenroku-en – w mieście Kanazawa znajduje się piękny ogród japoński. Rośnie tam 8000 drzew. Znakiem rozpoznawczym są specjalne liny chroniące rośliny przed złamaniem na skutek ciężaru śniegu.
8. Plaże Okinawy – znajdują się w archipelagu Riukiu i cieszą się dużą popularnością wśród turystów. Na wyspie zwiedzić można zamek Shuri. Znajduje się tam amerykańska baza wojskowa.
9. Wyspa Hokkaido – stolica znajduje się w Sapporo. Na wyspie jest aż 6 parków narodowych. 
10. Zamek Matsumoto – jeden z pięciu zamków w Japonii, który zachował się do dzisiaj w swojej oryginalnej formie. Pochodzi z wieku XVI.
11. Nikko – górska miejscowość niedaleko Tokio. Jest tam piękny kompleks świątynny.
12. Himeji – z zamkiem Himeji-jo zwanym Białą Czaplą. To budynek z wieku XVI, który ostał się do dzisiaj w nienaruszonej formie. 
13. Hiroszima – 6 sierpnia 1945 roku wybuchła tam bomba atomowa. Zginęło niemal 200 tysięcy osób. Dzisiaj w Parku Pamięci i Pokoju znajdują się muzeum i pawilon poświęcony temu wydarzeniu. 

Japonia – ubezpieczenie turystyczne

Japonia to kraj, w którym karta EKUZ nie ma żadnego znaczenia. Jednocześnie opieka medyczna jest bardzo droga. Zwykła wizyta lekarska kosztować może nawet tysiąc złotych. Dlatego przed wyjazdem należy zakupić odpowiednie ubezpieczenie turystyczne. Nie należy tutaj oszczędzać. Polisa powinna obejmować transport medyczny, ubezpieczenie kosztów leczenia, NNW, assistance czy ubezpieczenie bagażu.

Japonia – co warto wiedzieć przed wyjazdem?

Japonia to kraj zamieszkiwany przez ponad 126 milionów osób. Jednocześnie odnotowuje się tam bardzo niski wskaźnik urodzeń. Dlatego japońskie społeczeństwo starzeje się najszybciej na świecie. Dominującą grupą etniczną są Japończycy – 98,5% populacji. Pozostałe grupy to Koreańczycy, Chińczycy i rdzenni Ainu. 99% mieszkańców Japonii posługuje się na co dzień językiem japońskim. 

Większość mieszkańców kraju praktykuje synkretyczną mieszankę buddyzmu i szintoizmu. Mniejszości praktykują także islam, hinduizm, sikhizm czy chrześcijaństwo. W Japonii religią rodzimą jest szintoizm, który rozwinął się jeszcze w czasach starożytnych. To wiara politeistyczna, która opiera się na boskości świata przyrody. Buddyści w Japonii należą głównie do szkoły mahajany, która przybyła tam z Korei w wieku VI. 

Archipelag japoński to 4 duże wyspy i około 6 tysięcy mniejszych wysepek. Zróżnicowanie klimatyczne jest tam naprawdę duże. Główne wyspy Japonii to Hokkaido, Honsiu, Sikoku oraz Kyushu. Japonia otoczona jest przez morza i oceany. Na północy jest raczej zimno, a na południu panuje klimat tropikalny. Deszcze wszędzie są obfite. Jesienią pojawiają się tajfuny.

Polacy do przekroczenia granicy z Japonią potrzebują jedynie ważnego paszportu. Wiza nie jest wymagana. Zachęcamy także do zapoznania się z przewodnikiem dla kierowców w Japonii.

Japonia – krótka historia

Tereny obecnej Japonii zasiedlone zostały już 35 tysięcy lat temu przez ludzi paleolitycznych przybyłych z Azji. Pod koniec ostatniej epoki lodowcowej 10 tysięcy lat temu rozwinęła się kultura Jomon. Tworzono wtedy futrzane ubrania i naczynia gliniane. Osadnictwo ludu Yayoi wprowadziło obróbkę metali i tkactwo. Osadnicy ci przybyli z Korei.

Buddyzm w Japonii pojawił się w okresie Asuka, a więc w latach 538-710. Podobnie było zresztą z konfucjanizmem. Społeczeństwo było podzielone na klany. Rząd centralny rozwinął się dopiero w okresie Nara 710-794. Arystokraci byli buddystami, a rolnicy wyznawali szintoizm. 

Pierwszej japońskiej konstytucji podstawy dały pisma księcia Shotoku z roku 604 i reformy Taika z roku 645. Silny wpływ na ówczesny kodeks karny miał konfucjanizm. W okresie Heian 794-1185 podporządkowano północny lud Emishi. Byli to potomkowie czesnych Jomon. Stolicę przeniesiono z Nara to Heian (dzisiejsze Kioto). Znajdowała się tam aż do roku 1868. Okres Heian to czas rozkwitu sztuki i kultury. Powstały wtedy np. opowieści Genji. Rozwijała się klasa samurajów.

Poza Kioto, w którym urzędował cesarz, w mniejszych regionach dominowali watażkowie z własnymi armiami. Kształtowały się więc inne ośrodki władzy. Realną władzę mieli shogunowie. Cesarze tracili wpływy. Stąd w odniesieniu do lat 1185-1867 mówi się w Japonii o systemie władzy zwanym shogunatu. 

Okres ten trwał do roku 1867, kiedy to cesarz Mutsuhito obalił ostatniego shoguna z rodu Tokugawa. Japonia zaczęła otwierać się na zachód. Stolica kraju przeniesiona została do Edo, które wkrótce zyskało nową nazwę – Kioto (Wschodnie Miasto). Japonia zaczęła reformy. Wojsko wzorowano na systemie francuskim, a marynarkę na brytyjskim. Do kraju sprowadzono zagranicznych doradców. 

W epoce Meiji w Japonii doszło do dużego rozwoju. Pod koniec wieku XIX Japończycy zaczęli marzyć o własnym imperium. Efektem były dwie wojny, które wygrali. Mowa tutaj o wojnie z Chinami w latach 1894-95 i z carską Rosją w latach 1904-06. Do Japonii przyłączono wtedy Koreę, wiele mniejszych wysp czy południową część wysp Sachalinu. 

Japonia na prośbę Wielkiej Brytanii przystąpiła w roku 1914 do I wojny światowej. Okupowała niemieckie terytoria w Chinach. Zdobyła miejsce w Radzie Ligi Narodów. Od lat 30. XX wieku w kraju narastały nastroje faszystowskie. W roku 1931 wojska zajęły Mandżurię. Utworzono tam marionetkowe państwo Mandżukuo. Rządził nim od roku 1934 cesarz Puyi z mandżurskiej dynastii Qing – osadzony przez Japończyków. 

Japonia została potępiona na całym świecie z uwagi na niezwykłą brutalność. Krew w żyłach mrożą relacje z rzezi nankińskiej. Doszło wtedy nawet do 80 tysięcy gwałtów. Ludzi zakopywano żywcem. Zginęło około 400 tysięcy osób. Oczywiście z tą wersją nie zgadzają się sami Japończycy.

W roku 1941 prezydent USA Woodrow Wilson zamroził japońskie aktywna. Nałożył na kraj embargo na ropę, co uderzyło w tamtejszą gospodarkę. Japonia zdecydowała się odpowiedzieć siłą. 7 grudnia 1941 doszło do ataku na amerykańską bazę morską w Pearl Harbor. Stany Zjednoczone wypowiedziały Japonii wojnę. Potem potoczyło się już błyskawicznie – dwie bomby atomowe zrzucone na Nagasaki i Hiroszimę. Dzisiaj USA i Japonia są ścisłymi sojusznikami.