Słowacja

Słowacja to kraj wciąż niedoceniany wśród polskich turystów. Wiedza na jego temat nie jest zbyt duża. Tymczasem warto poznać nieco bliżej historię, tradycję i kulturę tego niewielkiego, ale uroczego kraju.

Słowacja a ubezpieczenie turystyczne

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego EKUZ w Słowacji jest konieczna, aby skorzystać z publicznej opieki zdrowotnej. Jednak i tak transport medyczny do Polski jest płatny. Warto więc wykupić dodatkowo ubezpieczenie turystyczne. Czasem nieocenione jest także ubezpieczenie bagażu. 

Osobną kwestią jest ratownictwo górskie. Pomoc medyczna Horskiej zachrannej služby jest darmowa, ale zapłacić trzeba za przybycie ratowników na miejsce. Opłaty bywają bardzo wysokie. Sporo zależy od sprzętu wykorzystywanego w czasie akcji. Osoby, które wybierają się w słowackie Tatry powinny więc wykupić specjalistyczne ubezpieczenie turystyczne. 

Przewodnik dla kierowców na Słowacji ostrzega, że wszyscy pasażerowie muszą mieć zapięte pasy bezpieczeństwa. Surowo karane są rozmowy telefoniczne prowadzone przez kierowców. Elektroniczna winieta na 10 dni kosztuje 10 euro. Musi mieć ją każdy pojazd mechaniczny lub zespół pojazdów mechanicznych o masie całkowitej do 3,5 tony. Słowacka policja jest przeczulona na przekraczanie prędkości – mandaty bywają bardzo wysokie. 

Jak przygotować się do podróży na Słowację?

Słowacja należy do UE, NATO  i Strefy Schengen. Z Polską współpracuje dodatkowo w ramach Grupy Wyszehradzkiej. Na granicy ze Słowacją nie są prowadzone żadne kontrole paszportowe. Wystarczy mieć przy sobie dokument ze zdjęciem. 

Słowacja znajduje się w strefie klimatu kontynentalnego. Pory roku są wyraźnie zarysowane. Lata są gorące, a zimy często mroźne. W lipcu i sierpniu temperatura osiąga średnio około 25 stopni Celsjusza. Sporo jednak pada i pojawiają się burze. Na Słowację udać się można o niemal każdej porze roku. Najlepszym środkiem transportu jest samochód. Ceny noclegów nie są wygórowane.

Słowacja – historia 

Wiele osób zaskoczyć może fakt, że to tereny dzisiejszego państwa słowackiego były najdalej wysuniętymi na północ punktami, do których dotarły rzymskie legiony. W miejscowości Trenczyn znajduje się tablica, która upamiętnia starcie Rzymian z Germanami w roku 179. Przez Polskę i Słowację przebiegał słynny szlak bursztynowy. Wtedy jednak na tych ziemiach nie zamieszkiwali jeszcze Słowianie. 

Słowianie na tereny obecnej Słowacji trafili w wieku VI. To oni współtworzyli Państwo Wielkomorawskie, którego kolebka znajdowała się w dorzeczu rzeki Morawy. Mieszkańcy tego państwa nazywali się Słowianami Zachodnimi. 

Lokalna ludność przyjęła chrzest około roku 831 z rąk państwa frankijskiego. Powstało wtedy sporo kamiennych kościołów. Świętopełk I ugruntował swoją pozycję i podbił wiele plemion. Nie ma jednak dowodów na to, że byli to również Wiślanie. Samo państwo nie przetrwało próby czasu i upadło po kilkudziesięciu latach. W dużej mierze odpowiadali za to Węgrzy, którzy ziemie słowackie przyłączyli do Górnych Węgier. Przez kolejne setki lat Słowacy żyli przede wszystkim w państwie węgierskim. Zresztą to dzisiaj mniejszość Madziarów żyje w południowej części Słowacji – nad Dunajem. 

Ważnym wydarzeniem w historii kraju był Układ Wiedeński zawarty między Jagiellonami i Habsburgami. Władysław Jagiellończyk – król Czech i Węgier oraz Zygmunt I Stary – król Polski zgodzili się wówczas na podwójne małżeństwo. Dzieci Władysława – Anna i Ludwik miały się związać z wnukami cesarza Maksymiliana I Habsburga – Marią oraz Ferdynandem. W zamian za to Habsburgowie mieli odciąć się od popierania Krzyżaków i Moskwy w wojnach z Polską. 

Ta umowa dla Jagiellonów skończyła się katastrofą. W 1526 w bitwie pod Mohaczem zginął bowiem Ludwik II Jagiellończyk – król Czech i Węgier. Insygnia królewskie przypadły w udziale Habsburgom. Od roku 1526 Słowacy byli uzależnieni od Wiednia. Tak było aż do XX wieku. Jednak już wcześniej, bo w wieku XIX Słowacy rozbudzili swoją tożsamość narodową. 

W roku 1843 na czele słowackiego ruchu oporu stanął Ludovit Štúr. Mówił on o konieczności odcięcia się Słowaków od Czechów. Od roku 1867 cesarstwo austriackie stało się cesarstwem austro-węgierskim. Węgrzy nie chcieli słyszeć o słowackiej autonomii. Nasiliła się nawet madziaryzacja ziem słowackich. Jednocześnie wielu Słowaków kształciło się w Czechach. Należały one do austriackiej części państwa i miały sporą autonomię. Dla porównania Słowacy stanowili zaledwie 4% populacji kraju. 

W 1918 w Pradze z inicjatywy Czechów swoją niepodległość ogłosiła Czechosłowacja. Stosunki między dwoma narodami nie były jednak najlepsze. Słowacy musieli cały czas walczyć o swoją autonomię. 

W latach 30. XX wieku Adolf Hitler zajął czechosłowackie Sudety. Potem utworzył Protektorat Czech i Moraw oraz Pierwszą Republikę Słowacką. Państwo to podporządkowane było Niemcom. Słowacki kościół katolicki ten sojusz poparł, podobnie jak papież Pius XII. 

Słowacja to pierwszy kraj, który współpracował z Niemcami przy deportacji  Żydów do obozów koncentracyjnych i obozów zagłady. Marionetkowy rząd wywiózł w ten sposób 70 tysięcy Żydów. Większość z nich zginęła. W roku 1944 na Słowacji wybuchło powstanie narodowe przeciw Niemcom. Słowacy otrzymali wsparcie ZSRR. Jednak i tak powstanie skończyło się klęską. 

Po II wojnie światowej na Słowacji rządzili prascy komuniści. To oznaczało fikcyjną autonomię. Zmieniło się to dopiero w roku 1989. Doszło wtedy do aksamitnej rewolucji. Czechy i Słowacja odzyskały niepodległość – utworzono dwa osobne państwa. Miało to miejsce 1 stycznia 1993 roku. Dzisiaj Słowacja jest członkiem NATO i UE.

Słowacja – co trzeba zobaczyć? 

Słowacja to kraj sąsiedni – Polska ma z nim górzystą granicę. To prawdziwa gratka dla miłośników górskich wycieczek. 

Tatry Wysokie w zdecydowanej większości leżą po słowackiej, a nie po polskiej stronie. Najwyższym szczytem jest Gerlach – 2655 m n.p.m. Należy on do Korony Europy. Nie wiedzie jednak na niego żaden szlak turystyczny. Udać się na niego można jedynie w towarzystwie przewodnika. Podejście nie jest łatwe i wymaga odpowiedniego przygotowania. Równie dobrze zdobyć można inne słowackie szczyty np. Krywań. To drugi najwyższy szczyt w Tatrach, który jest publicznie dostępny. Nazywany jest górą narodową Słowaków. 

Stolicą kraju jest Bratysława – dawny Preszburg. Największe jej zabytki to:

• Zamek z wieżą koronacyjną ulokowany nad Dunajem,
• starówka z ratuszem z XIII wieku (znajduje się tam Muzeum Bratysławy i secesyjnym zamkiem,
• park miejski,
• ruiny średniowiecznego zamku Devin zlokalizowane niedaleko ujścia rzeki Raby do Dunaju.

Słowacja – regionalna kuchnia

Słowacka kuchnia jest nieco podobna do polskiej. Spróbować warto na pewno:

• bryndzovych halusków – to kluski z ciasta ziemniaczano-mącznego podawane z bryndzą. Potrawa wykończona jest skwarkami i słoniną, 
• pierogów z bryndzą podawanych z kwaśną śmietaną i skwarkami,
• zemiakovych loksy – naleśników z ciasta ziemniaczanego serwowanych na słodko lub słono, 
• Zlatego Bazanta – to najsłynniejsze piwo słowackie. Browar ten funkcjonuje od roku 1969 w miejscowości Hurbanovo.