Słowenia

Słowenia to kraj, który wielu Polakom kojarzy się jedynie z Planicą i skokami narciarskimi. Często mylony jest ze Słowacją. W praktyce jest to najlepiej rozwinięte gospodarczo państwo byłej Jugosławii. Warto się tam wybrać przynajmniej na krótki urlop.

Słowenia – ubezpieczenie turystyczne

Podczas wyjazdu obowiązuje karta EKUZ w Słowenii. W jej ramach można korzystać z usług medycznych – takich samych, jakie przysługują obywatelom Słowenii. W przypadku usług nierefundowanych nieocenione jest jednak dodatkowe ubezpieczenie turystyczne. Poza tym przydać się może ubezpieczenie bagażu.

Słowenia – przygotowanie do podróży

Słowenia od roku 2004 należy do UE i NATO, od 2007 jest członkiem strefy EURO. Znajduje się w granicach Strefy Schengen – aby się tam udać trzeba mieć przy sobie jedynie dowód osobisty. 

Kiedy warto odwiedzić Słowenię? Miłośnicy narciarstwa powinni zdecydować się na wyjazd zimą – w Alpach sezon  trwa naprawdę długo. Plażowicze wybierają oczywiście lato – w lipcu w Słowenii jest bardzo ciepło. Najlepszą porą na zwiedzanie jest z kolei wiosna i jesień. Wiele osób wybiera w tym przypadku podróż samochodem. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w przewodniku dla kierowców w Słowenii. Alternatywnym rozwiązaniem jest lot samolotem.

Krótka historia Słowenii

Słowenia, podobnie jak Polska, znajduje się na styku wielu kultur. Na przestrzeni lat wiele razy zyskiwała i traciła niepodległość. 

Sama nazwa Słowenia prawdopodobnie pochodzi od nazwy grupy etnicznej zamieszkującej Dalmację, Istrię i Sławonię. To tereny dzisiaj należące do Chorwacji. W VI wieku ludy te ruszyły na zachód i założyły Księstwo Karantanii. W wieku XVIII przyjęły chrześcijaństwo. 

Jednak już w IX wieku Katanię podbiło państwo Franków. Lokalne ludy nie pozostawały jednak bezczynne. Razem z władcą Ludewitem powstali zbrojnie przeciwko obcej dominacji. Niestety  i tak w roku 822 tereny Katany trafiły do państwa Franków. Na początku X wieku ziemie te podbili Madziarzy, a potem trafiły pod berło cesarza Niemiec. 

W wieku XIII czescy Przemyślidzi chcieli ziemie słoweńskie przyłączyć do swojej korony, ale przeszkodzili im w tym Habsburgowie. Król Czech Przemysł II chciał bowiem zostać cesarzem niemieckim. Możni niemieccy wybrali jednak Rudolfa I Habsburga. 

Przemysł początkowo się z tym pogodził. W roku 1276 zawarł układ z Rudolfem I. Złożył mu hołd lenny z Czech i Moraw. Potem jednak porozumienie zerwał i zaczął szukać sojuszników. Poparli go Leszek Czarny, Henryk IV Prawy i Bolesław V Wstydliwy. 

W roku 1278 odbyła się bitwa pod Suchymi Krutami. W dużej mierze po stronie Przemysła walczyły polskie wojska. Była to jedna z największych w średniowieczu batalii. Wygrał Rudolf – król Czech zmarł. To na dobre potwierdziło potęgę dynastii Habsburgów. 

Przez setki lat ziemie słoweńskie znajdowały się pod panowaniem dynastii niemieckiej. Możnowładcy zostali w dużej mierze zgermanizowani. Jednak w wieku XIX wraz z rozwojem europejskiego nacjonalizmu także i Słoweńcy zaczęli mówić o autonomii w ramach imperium austriackiego. Musieli na to czekać do roku 1918 i upadku Austro-Węgier. 

W czasie Wielkiej Wojny Słoweńcy byli przez długi czas wierni Habsburgom. Dopiero później przyłączyli się do inicjatywy utworzenia Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Było to pierwsze od 1000 lat niepodległe państwo słoweńskie. Z drugiej strony dominującą stroną byli Serbowie. W roku 1929 serbska dynastia skoncentrowała w swoich rękach pełnię władzy. Zmieniła nazwę kraju na Królestwo Jugosławii.

Okres II wojny światowej przyniósł plan podboju Jugosławii przez Hitlera. Operacja nosiła kryptonim “Marita”. Atak rozpoczął się 6 kwietnia 1941, a już 17 kwietnia władze Jugosławii skapitulowały. Słoweńskie ziemie podzielone zostały między Niemcy, Włochy i Węgry. 

Po wojnie Słowenia stała się komunistyczną republiką Jugosławii. Tak było do roku 1991. W roku 1989 przeprowadzono bowiem referendum, w którym 98% osób opowiedziało się za niepodległością. O tym nie chciała słyszeć strona jugosłowiańska. Doszło do wojny dziesięciodniowej – jednej z najkrótszych i najmniej krwawych w historii Europy. Zginęło wtedy zaledwie kilkadziesiąt osób. 

Dzisiaj Słowenia jest członkiem UE i NATO.

Słowenia – atrakcje turystyczne 

Słowenia to kraj położony w górach – pełen malowniczych widoków. Jednak każdy znajdzie tam coś dla siebie. 

Fenomenem na skalę europejską są zlokalizowane w południowo-zachodniej części kraju jaskinie. Niektóre z nich wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Godna odwiedzenia jest na pewno Jaskinia Postojna – to w zasadzie długi na 24 km ciąg jaskiń, podziemnych tuneli i komnat. Jaskinie Škocjańskemoga  mają tzw. Izbę Martela o długości 308 metrów i 146 metrów wysokości. W Križnej Jamie są z kolei podziemne jeziora. 

Słoweńskie wybrzeże Adriatyku liczy zaledwie 46 km i nie ma tam naturalnych piaszczystych plaż. Są jednak liczne hotele i sztuczne kąpieliska, które warto odwiedzić latem. Zahaczyć trzeba o Piranę ze średniowieczną starówką wpisaną na listę UNESCO. 

Jeśli mowa o górach to należy wspomnieć o miastach Bled i Bohinj. W Bohinj znajduje się największe jezioro w kraju, a w Bledzie zwiedzić można piękny zamek. Na terenie Triglavskiego Parku Narodowego  znajduje się malownicza dolina Soča.To raj dla miłośników paralotniarstwa czy wspinaczki górskiej. Najwyższy szczyt Słowenii mieści się w Alpach Jurajskich. Ma 2864 metrów wysokości. 

Stolicą kraju jest Lublana. Zamieszkuje ją około 250 tysięcy osób. Miasto to oferuje sporo atrakcji, a jednocześnie pozostaje dość spokojne. Największe zabytki Lublany to Pałac Arcybiskupi i zamek. Warto też odwiedzić Most Smoków. Dla miłośników historii obowiązkowym punktem zwiedzania jest najstarsze miasto Słowenii – Ptuj ze średniowiecznym układem urbanistycznym. 

Z czego słynie słoweńska kuchnia?

Słoweńska kuchnia różni się od kuchni innych krajów bałkańskich. Kraj ten znajdował się pod wpływem Imperium Habsburskiego. 

1. Dunajski Zrezek – słoweńska wersja sznycla wiedeńskiego, a więc panierowanego kotleta cielęcego. W Lublanie podawany jest z serem i wędlinami w środku. 
2. Ricet – gęsty gulasz na bazie kaszy pęczak z dodatkiem warzyw i wędzonej wieprzowiny.
3. Funsterc – klasyczny omlet, ale z ziemniakami, a czasem i fasolą oraz czosnkiem niedźwiedzim.  Tę potrawę spożywali pod ziemią jako drugie śniadanie słoweńscy górnicy. 
4. Belokranjska povitica – zrolowane ciasto bez drożdży z serem i jajami. 
5. Rakija – najpopularniejszy trunek w Słowenii. Napój ten powstaje na bazie sfermentowanych śliwek. Spotkać się też można z wersją morelową, pigwową czy winogronową. Trunek nieco przypomina brandy.