Wysypy Morza Karaibskiego

Wyspy Morza Karaibskiego to region chętnie odwiedzany przez turystów z Polski. Trudno się temu dziwić. Są tam rajskie plaże i kolonialna architektura, a słońce świeci tam przez cały rok. Trudno jednak podczas pierwszej podróży odwiedzić wszystkie miejsca. Od czego więc zacząć? Jakie są najciekawsze wyspy Morza Karaibskiego?

Wyspy Morza Karaibskiego -Aruba

Na Arubie mieszka ponad 105 tysięcy osób. To niewielkie terytorium zależne Królestwa Niderlandów. Zajmuje tylko 180 km kwadratowych. Mimo przynależności do Holandii do wyjazdu na Arubę potrzebny jest paszport. W przypadku podróży do 90 dni wiza nie jest wymagana. Czasem służy proszą o okazanie biletu powrotnego. Kierowców zachęcamy do zapoznania się z przewodnikiem dla kierowców na Arubie. 

Stolicą wyspy jest Oran zamieszkiwany przez 30 tysięcy osób. Na Arubie nie obowiązuje karta EKUZ (w tym karta EKUZ do Holandii). Warto więc wykupić ubezpieczenie turystyczne i to opiewające na wysoką sumę. Przydatne bywa OC w życiu prywatnym i ubezpieczenie bagażu. 

Aruba znajduje się poza szlakiem huraganów, ale warto i tak zachować ostrożność. Na wyspie generalnie warunki pogodowe są doskonałe. Pada tam naprawdę rzadko. Średnia temperatura przez cały rok wynosi około 30 stopni Celsjusza. 

Aruba, Bonaire i Curacao tworzące tercet wysp ABC zostały odkryte w roku 1499 przez Hiszpanów A. De Ojedę i A. Vespucciego. W wieku XVII tereny te zajęła holenderska Kampania Zachodnioindyjska. Od tego momentu związane są z Holandią. 

Na Arubie mieszkają głównie Kreole. To potomkowie Europejczyków i miejscowej ludności. Spora jest też reprezentacja hiszpańskojęzycznych latynosów. Najczęściej wykorzystywanym językiem jest niderlandzki, ale używa się też języka kreolskiego papiamento. 

Aruba słynie z rajskich plaż i wysokiej klasy hoteli. Turyści z USA często przyjeżdżają tam na jeden dzień. Zresztą wyspa nie jest duża. Niedaleko znajduje się tzw. Wyspa Odrodzenia zwana wyspą flamingów. To 40-hektarowy skrawek ziemi, gdzie mieszkają słynne flamingi.

Aruba to również raj dla miłośników sportów wodnych. Dostać się tam można z Polski samolotem, ale z przesiadkami.

Wyspy Morza Karaibskiego – Jamajka

Omawiając wyspy Morza Karaibskiego, trzeba wspomnieć o Jamajce. Także i tutaj turyści z Polski potrzebują ważnego paszportu. W przypadku podróży krótszych niż 30 dni wiza nie jest wymagana. Trzeba od razu okazać ważny bilet powrotny. Czasem prosi się też o przedstawienie planu wizyty. Dla kierowców przygotowany jest specjalny przewodnik dla kierowców na Jamajce. 

Jamajka słynie z bujnej roślinności i pięknej pogody. Wyspę tę odkrył w roku 1494 Krzysztof Kolumb. Hiszpanie szybko ją skolonizowali, bo już na początku XVI wieku. W roku 1655 Jamajka dostała się pod panowanie brytyjskie jako kolonia cukrownicza. Kwitł tam handel niewolnikami. Doprowadziło to do wymarcia miejscowych Indian. Pojawili się natomiast niewolnicy z Afryki. W połowie XVIII wieku stanowili niemal 90% mieszkańców wyspy. 

Przełom XVIII i XIX przyniósł liczne powstania czarnoskórej ludności przeciwko wyzyskowi. Czarni mieszkańcy uciekali w góry i tworzyli swoje enklawy. Tak powstała nowa grupa etniczna – Maroni. Żyją na Jamajce do dzisiaj. 

Jamajka uzyskała autonomię w roku 1959, a trzy lata później stała się niepodległa. Znajduje się w  strefie klimatu równikowego. Średnia roczna temperatura wynosi około 26 stopni Celsjusza. Chłodniej jest jedynie w górach. Opady roczne są dość duże. Okres suchy trwa od grudnia do kwietnia. 

Oczywiście na Jamajce nie obowiązuje EKUZ. Dobre ubezpieczenie turystyczne, które obejmuje polisę OC, NNW czy ubezpieczenie bagażu to w tym przypadku podstawa podczas planowania podróży. 

Na Jamajce jest niezwykła przyroda. Co ciekawe, większość uprawianych tam roślin przywieźli Europejczycy. Tak jest np. z chińskim bambusem. Wcześniej znano tam jedynie ananasa jabłko cukrowe czy gwajawę. Na wyspie jest 3 tysiące odmian roślin kwitnących, a 800 występuje tylko tam. Przykładem jest drzewo mahoe. 

Ulubioną potrawą Jamajczyków są owoce akee podawane z soloną rybą i warzywami. Jada się również jerk chicken – kurczaka z grilla z pikantnymi przyprawami. Na Jamajce je się poza tym kozy.

Najpopularniejszą plażą jest Long Bay w Negril. Ma ona niemal 10 km długości. Warto też odwiedzić Black River Safari, aby odbyć rejs najdłuższą rzeką na wyspie i zwiedzić fabrykę rumu. 

Wyspy Morza Karaibskiego – Barbados

Wiza w przypadku wyjazdów krótszych niż 3 miesiące nie jest potrzebna. Przy sobie trzeba mieć natomiast paszport i bilet powrotny. Kierowców zachęcamy do zapoznania się z przewodnikiem dla kierowców na Barbadosie. 

Stolicą Barbadosu jest Bridgetown, gdzie mieszka około 100 tysięcy osób. To miejsce narodzin słynnej Rihanny. EKUZ oczywiście zobowiązuje. Warto zadać o dobre ubezpieczenie turystyczne czy ubezpieczenie bagażu. 

Barbados odkryli Portugalczycy w wieku XV. Trafili oni tam po drodze z Brazylii. Pedro a Campos nazwał wyspę Los Barbados – brodaty. Na wyspie jest bowiem sporo drzew figowych, których liście przypominają brodę. Portugalczycy wyspy nie skolonizowali, ale uczynili to Anglicy. Zaczęli w roku 1627. 

Szybko sprowadzili na Barbados z Brazylii trzcinę cukrową. W wieku XVII to na tej wyspie znajdowały się największe plantacje trzciny cukrowej. Potem pojawiły się jednak liczne katastrofy naturalne np. plaga szarańczy, duży pożar stolicy czy wielki huragan.

Na Barbados zaczęli też trafiać niewolnicy z Afryki – z Ghany, Sierra Leone, Nigerii czy Gwinei. Dzisiaj aż 92% ludności Barbadosu to ich potomkowie. Co ciekawe, na wyspie w roku 1637 powstało pierwsze na zachodniej półkuli ciało ustawodawcze  Izba Zgromadzenia. Nosi tę nazwę do dzisiaj. Barbados niepodległość od Wielkiej Brytanii zadeklarował w roku 1966. W roku 2021 zerwał unię personalną z tym krajem. 

Na uwagę zasługuje lokalna kuchnia. Nie bez powodu mówi się, że Barbados to kulinarna stolica Karaibów. Narodową potrawą jest cou-cou. To ziarna kukurydzy i świeża okra, pikantna, duszona ryba, cebula czosnek, pomidory i przyprawy. Popularne są także placki rybne z solonego dorsza.